สิ้นเสียงวิทยุชายฝั่ง เรือเล็กที่ผูกอวนลากปลาคู่กัน ตัดอวนทิ้งทันที แล่นหาชายฝั่งที่ใกล้สุด ไต้ก๋งเรือใหญ่ขนาด 25 วา ตั้งเข็มทิศได้พิกัดแล้ว สั่งลูกเรือ ตัดอวน ทิ้งน้ำแข็งแช่ปลาที่บรรทุกมาประมาณ 1 คันรถสิบล้อ วิ่งไปได้ 5นาที เรือยังเบาไม่พอ ไต้ก๋งสั่งทิ้งถังน้ำมัน 200 ลิตร ลงทะเล ติดเครื่องยนต์ 2 ตัว เร่งเครื่องเต็มกำลัง
“มองเห็นฝั่งแล้ว” หนุ่มน้อยวัย 15 หัวใจนักผจญภัย อาสามาเป็นกะลาสีเรือ หวังจะได้ท่องเที่ยวไปในมหาสมุทร จุดหมายอยู่แค่เอื้อม ทิวไม้สีเขียวๆอยู่ลิบๆ “เกาะสมุย”
พลันสายฝนเทลงมาอย่างฟ้ารั่ว ลมพายุโหมกระหน่ำ คลื่นทะเลรุนแรงพร้อมจมเรือได้ทุกเมื่อ ไต้ก๋งตะโกนโหวกเหวก “เข้าไปหลบใต้ท้องเรือ” คลื่นสูงราว 2-3 เมตร ซัดเข้ามาหอบเอากะลาสีหายไปในทะเลต่อหน้าต่อตา หนุ่มน้อยนักผจญภัย กอดเสากระโดงเรือแน่น เอาเชือกที่ผูกใบเรือมัดตัวเข้ากับเสา มองไปทางไหน มีแต่น้ำกับน้ำ หูได้ยินแต่เสียงลม เสียงคลื่นเสียงเครื่องยนต์ดังแข่งกันสนั่นหวั่นไหว เรือโคลงเคลงอย่างหนัก ไต้ก๋งบังคับเรือวิ่งตัดคลื่น ตอนปีนขึ้นคลื่น เรือเหินขึ้นมองเห็นท้องฟ้ามืดครึ้ม เมฆดำทะมึน ขาลงจากคลื่น หัวเรือทิ่มลงมองเห็นแต่น้ำทะเล ปีนขึ้นปีนลงคลื่นทะเลคลั่งอยู่ราว 2 ชั่วโมง ท้องฟ้าเปิด ลมทะเลสงบ เรือลอยลำเคว้งคว้างอยู่กลางทะเล.....
45ปี ผ่านไป
“สวัสดีครับท่านผู้โดยสาร ในนามของกัปตัน สายการบินบางกอกแอร์เวย์ ขอเรียนให้ท่านทราบว่า ขณะนี้ที่เกาะสมุย อากาศดี ท้องฟ้าแจ่มใส.......”
“พ่อๆ กัปตันเค้าประกาศว่าเกาะสมุย อากาศดีแหล่ะ”
“ได้ยินแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยนะ ก่อนขึ้นเครื่องที่สุวรรณภูมิ ฝนตกหนักมาก มองมาจากตึก เครื่องบินลำเบ้อเริ่มกลับมองไม่เห็นเลย นึกว่าจะบินไม่ได้ซะแล้ว”
“พ่อหิวหรือยัง เห็นลูกบอกว่าเค้าแจกอาหารบนเครื่องด้วยนะ”
“นี่แม่ ยังไม่อิ่มอีกหรอ ที่สนามบินก็กินข้าวต้มมัดไปตั้งหลายคู่”
“ก็ลูกสั่งให้กินให้ได้ ย้ำแล้วย้ำอีก ของเค้าอร่อยจริง หวาน มัน พอดี นุ่ม กลมกล่อม อร่อยที่ 1 เลย ”
“นั่น ของกินมาแล้ว”
“พ่อดูวิวสิ เมฆส้วย สวย เห็นเกาะนั้นด้วย สวยจริงๆ”
“สวยมาก นึกถึงตอนที่ชั้นรุ่นๆ กำลังจะได้มาเกาะสมุย เห็นยอดมะพร้าวแล้วแท้ๆ ....”
“พ่อไม่ต้องเล่าแล้ว ลูกๆไม่อยู่ ชั้นขี้เกียจฟัง ฟังคนเดียวไม่สนุก”
“อืม คนเรานี่ก็แปลก พยายามแทบตายจะมาให้ได้ ก็ไม่ได้มา บทจะได้มา ก็มาได้ง่ายๆ”
“ง่ายที่ไหนละ เห็นลูกบอกว่า ค่าตั๋วไป-กลับสมุยนี่เป็นหมื่น ดีนะที่มีตั๋วโปรครบรอบ45ปีของสายการบินนี้ เลยได้ไปกลับแค่ 2,400บาท ไม่งั้นชาตินี้จะได้มาหรือป่าว เกาะสมุยน่ะ”
......................................................
“คุณป้าพักที่ไหนหรอครับ”
“อ้าว คนไทยหรือคะ นึกว่าคนจีน ป้าพักที่โรงแรมนี้จ้า มารอกระเป๋าเหมือนกันหรอคะ”
“ครับ อ๋อ โรงแรมนี้อยู่หาดเฉวง ไม่ไกล คุณป้ากับคุณลุงไปรถผมก็ได้นะครับ บ้านผมก็อยู่แถวนั้น”
“ขอบใจจ้า เดี๋ยวมีรถโรงแรมมารับ ลูกจองไว้ให้ จากงานท่องเที่ยวไทย เป็นคนที่นี่หรอคะ ไม่รู้ว่ามีอะไรน่าเที่ยวบ้าง”
“ผมเป็นคนนนทบุรีครับ มีบ้านอีกหลังที่นั่น”
“อ้าว ป้าก็คนนนทบุรีเหมือนกัน มาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก ก็เจอคนบ้านเดียวกันละ ดีจริง”
“สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจ ก็หินตา หินยาย วัดพระใหญ่ วัดหลวงพ่อแดง แล้วก็นั่งรถรอบเกาะ”
“ตลาดอยู่ตรงไหนไม่รู้”
“คุณป้า อย่าไปเลยครับ ตลาดที่นี่ ก็เหมือนตลาดท่าน้ำนน ถ้าจะซื้อของฝากเป็นกะละแม ดีกว่าครับ มีชายที่หินตาหินยายที่เดียว อร่อยไม่เหมือนใคร”
“ขอบใจนะ”
“คุยอะไรกับเค้าหรอ”
“ถามที่เที่ยว พูดเหมือนลูกเราเลย”
“มันแน่นอนอยู่แล้ว ลูกหาข้อมูลมาจากแหล่งพันทิปนะ”
“ พ่อรู้มั้ย เด็กหนุ่มที่นั่งข้างเราเป็นคนนนทบุรีอยู่แถวบ้านเราเลย”
“เหรอ นึกว่าคนญี่ปุ่นซะอีก”
“แม่อย่าลืม ถือโบว์ชัวร์โรงแรมให้เห็นชัดๆล่ะ คนขับรถจะได้เห็น”
“รู้น่า ลูกบอกไว้แล้ว”
“สวัสดีครับ คุณลุง คุณป้า พักโรงแรมดาราสมุยใช่มั้ยครับ เดี๋ยวรอฝรั่งอีก 2 คนนะครับ แล้วไปกันเลย ฟอร์จูนเนอร์ จอดอยู่ตรงโน้นครับ”
“ลุงขอนั่งหน้าข้างคนขับนะ อยากเห็นวิวข้างทาง เพิ่งเคยมาครั้งแรก”
“ได้ครับ คุณลุงมาจากกรุงเทพฯ หรอครับ ผมคนราชบุรี มาขับรถให้โรงแรมได้หลายปีแล้ว”
“เดี๋ยวมีเด็กมายกกระเป๋าให้ครับ เช็คอินที่ชั้น 2 เลยครับ”
“รับน้ำแดงกับผ้าเย็นก่อนนะคะ”
“พัก 2 ท่าน 2 คืนนะคะ คุณป้าจะพักห้องด้านล่างใกล้ทางเดินหรือ เลือกห้องชั้น 3 วิวสวนดีคะ”
“ข้างบนดีกว่านะพ่อ ข้างล่างเดี๋ยวมีคนเดินพลุกพล่าน”
“ชั้น 3 บนสุด ไม่มีลิฟท์นะคะ คุณลุงคุณป้าเดินไหวนะคะ”
“อาหารค่ำ จะรับเป็นวันนี้ หรือพรุ่งนี้ กี่โมง ทานด้านในหน้าเวที หรือริมทะเลด้านนอกดีคะ”
“ขอวันนี้ 1 ทุ่มละกัน ด้านนอกริมทะเล”
“คุณลุงครับ ต้องชำระค่ามัดจำห้อง 3,500บาทด้วยครับ”
“อ้าว ไอ้หนุ่มราชบุรี ลูกสาวเค้าบอกจ่ายตังมาหมดแล้ว ไม่ต้องจ่ายอะไรแล้วนี่นา แม่เอาเอกสารมาให้เค้าดูสิ”
พนักงานต้อนรับสาววางหูโทรศัพท์ เรียกพนักงานขับรถไปคุย ให้เดินมาบอกอีกรอบ
“ขอโทษครับ ไม่ต้องจ่ายอะไรแล้วครับ”
“โห ห้องกว้างจัง สะอาดสะอ้าน กลิ่นดอกลีลาวดี หอมชื่นใจจัง ร่มรื่นดีนะพ่อ ต้นไม้เยอะเลย แต่ไม่ยักมียุง”
“ดีนะ ไม่ต้องจ่ายเงินมัดจำอะไรนั่น ตังติดตัวมาแค่ 5,000 เอง”
“พ่อเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วไปเดินเล่นกัน”
“พ่อไม่ไหว ขอนอนพักที่เก้าอี้ชายหาดนี้แล้วกัน แม่อย่าไปเล่นน้ำไกลนะ พ่อเป็นห่วง ยิ่งว่ายน้ำไม่เป็นอยู่”
“อาการเจ็บท้องกำเริบอีกหรอ ขึ้นไปพักที่ห้องมั๊ย เดินไหวหรือป่าว”
“พ่อไม่เป็นไร จะนอนดูแม่ตรงนี้แหล่ะ”
“อาหารมื้อค่ำ ย้ายมาจัดข้างใน หน้าเวทีนะคะ พอดีฝนตก”
“กับข้าวเผ็ดไปหรือป่าวคะ ไม่ถูกปากเปลี่ยนให้ใหม่ได้นะคะ”
“พอดีแล้วค่ะ อร่อยมากเลยค่ะ”
“คืนนี้ คงไม่ได้ออกไปเดินเล่นนะแม่ พ่อเจ็บท้องเดินไมไหว เสียดาย เห็นมีบาร์ มีร้านค้า เรียงตามชายหาดเยอะไปหมด”
“ไม่เป็นไร เดี๋ยวเรามานอนแช่น้ำอุ่นคลายเส้นแก้ปวดเมื่อยกันดีกว่า อ่างใหญ่ นอนได้ 2 คนเลย”
................................................................................
“อาหารเช้า เยอะจังพ่อ ไข่ดาว เบคอนเค้าใช้ของคุณภาพดี๊ดี ผัดหมี่ก็อร่อย”
“ทำไม ไข่ลวก มีแต่ซอส ไม่มีพริกไทย แล้วจะกินยังไงนี่ ใส่มาในถ้วยแจกันแบบนี้”
“เค้าก็กินกันแบบนี้แหล่ะค่ะ ใช้ช้อนตักกินได้เลยค่ะ”
“ขอโทษครับ คุณลุง เราคนไทยทานไม่เหมือนฝรั่ง ต้องทานใส่แก้ว ใส่ซอสกับพริกไทย นี่ครับ”
“ขอบใจนะ”
“อืม เค้าบริการดีนะพ่อนะ ขอโทษเราตลอดเลย”
“ผู้ชายคนเมื่อกี้ น่าจะเป็นผู้จัดการห้องอาหาร ดูสิ ลูกน้องรีบเอาของมาให้เลย ไวมากไม่ต้องสั่งเลย”
“สวัสดีค่ะ”
“สวัสดี ถ้าลุงจะไปขึ้นรถประจำทางไปหินตาหินยายนี่ ไปยังไงหรอ”
“อ๋อ รอรถสองแถวที่หน้าโรงแรมได้เลยค่ะ ค่ารถคนละ 40 บาท ขากลับก็ขึ้นจากที่นั่น มาโรงแรมได้เลยค่ะ”
“หรือจะเช่ามอเตอร์ไซด์ก็ได้นะคะ วันละ 200 บาท เดี๋ยวหนูหาให้ค่ะ”
“ลุงไม่ไหวหรอก สุขภาพไม่ค่อยแข็งแรง ขอบใจนะ”
“คุณลุง คุณป้า มากันแค่ 2 คนหรอคะ”
“ใช่จ้า ลูกเค้าจองตั๋วเครื่องบิน กับ โรงแรม ให้มาเที่ยวหลังเกษียณกัน 2 คนตายาย”
“โห ดีจังเลยค่ะ หนูจะให้พ่อกับแม่ที่นคร มาเที่ยวแบบนี้บ้าง มาทำงานที่นี่ตั้ง 2 ปีแล้ว ยังไม่เคยพาพ่อแม่มาเที่ยวเลย”
“เออ หินตาหินยาย เหมือนจริงๆนะ ธรรมชาตินี่แปลกพิสดารจริงๆ”
“เดี๋ยวเราลงไปซื้อกาละแม ตรงร้านสุดท้ายแล้วกัน จะได้ถือไม่ไกล”
“หนีห่าว”
“ไม่เห่าหรอกจ้า”
“อ้าว คนไทยหรอคะ แวะชิมกาละแมก่อนสิคะ ไม่ซื้อไม่เป็นไรค่ะ”
“พ่อ แม่หิวน้ำจังเลย แวะซื้อน้ำกินก่อนนะ”
“นี่ค่ะคุณป้า น้ำเย็นๆ แกะใหม่ๆเลย ไม่ต้องซื้อค่ะ ทานได้เลยค่ะ”
“ขอบใจมากนะหนู น่ารักจังเลย เป็นคนที่นี่หรอจ๊ะ”
“คนสุพรรณค่ะ มาขายของที่นี่หลายปีแล้ว คุณป้ามาเที่ยวกับคุณลุงแค่ 2 คนหรอคะ”
“ใช่จ้า”
“คุณลุงคุณป้าเก่งจังเลย หนูล่ะอยากให้พ่อแม่มาเที่ยวอย่างนี้บ้าง”
“พ่อ เราซื้อกะละแมร้านนี้ละกันนะ หนูเคนนนี้ใจดี ให้น้ำแม่กินด้วย”
“รอรถฝั่งนี้แหล่ะแม่ ไม่ต้องข้ามถนน”
“เตรียมค่ารถไว้ด้วยนะพ่อ คนละ 20 บาท ลงวัดหลวงพ่อแดง หนูเค้าว่าไม่ไกล”
“หลวงพ่อแดงท่านศักดิ์สิทธิ์นะ เหมือนท่านนั่งสมาธิเฉยๆ ไม่บอกไม่รู้ ว่ามรณภาพแล้ว ลูกศิษย์เป็นฝรั่งเยอะซะด้วย”
“ท่าเรืออยู่ไกลมั๊ยจ๊ะ ยาย”
“มาท่ำไร้อะ”
“มาเที่ยวค่ะ จะลงที่ท่าเรือก่อน แล้วต่อรถไปเที่ยววัดพระใหญ่ ไกลมั๊ยจ๊ะ”
“ท่าเรื่อหน่าทอนอยู่แค่ๆ แต่หวัดยู่ไก๊ไก ล่งท่าเรื่อ ขื่นรถตร่งหนี่เล้ย ข่ารถข้นละ 60 บาท”
“ขอบใจจ้า ยาย”
“นั่น พ่อดูสิ ยายไปบอกฝากเรากับคนขับสองแถวคนนั้นด้วย สงสัยยายจะไปตลาด แต่เราไปเดินเล่นที่ท่าเรือกันดีกว่า”
“ท่าเรือที่นี่ใหญ่มากเลยนะพ่อ”
“พ่อเดินไม่ไหวแน่ นี่ถ้าวันนั้น ไม่มีโดนพายุ คงได้มาขึ้นที่ท่าเรือนี้”
“ไปกินข้าวตามสั่ง ที่ร้านหน้าอำเภอกันดีกว่า วิวสวยดี”
“ขอข้าวผัดกระเพราทะเล กับ ข้ามต้มปลากะพงค่ะ ข้าวต้มขอนิ่มๆนะคะ ให้คนป่วยกินค่ะ”
“หือม อร่อยนะพ่อ คนที่นี่เค้าทำอาหารอร่อยจัง”
“อิ่มแล้ว เดินไปขึ้นรถตรงท่าที่เราลงกัน”
“ไม่มีใคร ยอมไปเลย จะรอเหมากันหมด”
“อ้าว นั่นไง คนนั้น ที่ยายเมื่อกี้ ฝากให้พาเราไป”
“ไปๆ คนละ 60 บาท ขึ้นมาๆ”
“เออ รถสองแถวที่นี่แปลก เก็บค่ารถไม่เท่ากัน ฝรั่งขึ้นเก็บเป็นร้อยมั่ง แปดสิบมั่ง”
“แหม่ ดีจริง เข้ามาจอดให้ในวัดเลย แต่ขากลับที่ต้องเดินไปขึ้นหน้าวัดนี่ สงสัยเกือบกิโล”
“ไปไหว้พระกันเถอะพ่อ”
“ลูก โทรมาในไอแพด แต่ไม่รู้กดรับยังไง ดูสิ ดับอีกแล้ว”
“กดแบบนี้ค่ะ ป้า”
“ขอบใจนะหนู”
“ลูกดูสิ ทะเลสวยมั๊ย”
“โอ้โห สวยจังเลยพ่อ ลองหมุนไอแพดไปรอบๆสิ โอ้โห อย่างกะหนูไปด้วยเลย”
“โห ดูพ่ออยู่สูงจัง เดินขึ้นไปไหวหรอจ๊ะ”
“พ่อเค้าตื่นเต้น ดีใจ ได้มาเที่ยว เลยมีแรง แม่สิ จะหมดแรงแล้ว”
“เดี๋ยวพ่อรีบกลับไปโรงแรม จะโทรไปคุยแบบเห็นหน้าตากันแบบนี้อีก ลูกจะได้เห็นวิวทะเล ที่โรงแรมดีมั๊ย”
“ดีจ้า ถ้าพ่อถึงโรงแรมแล้วโทรมานะ”
“ไม่น่าเชื่อนะ เจ้าอาวาสวัดนี้ดั้นเป็นคนปากเกร็ดอีก”
“พ่อว่าเรากลับแท็กซี่กันดีกว่า ขืนเดินไปรอรถสองแถวกว่าจะถึงโรงแรมคงมืด ลูกไม่เห็นทะเลพอดี”
“มีแต่คนเรียก 500 ต่อ 200 ก็ไม่ไป”
“เดินแล้วกัน ไปขึ้นสองแถวหน้าวัดกัน”
“แม่แวะถ่ายหุ่นยนต์ 2 ตัวนี้ก่อน เท่ห์ดี”
“ขึ้นมาเลยครับลุง เดี๋ยวผมไปส่งให้ 200บาทก็ได้”
“สวัสดีค่ะ”
“ไปเที่ยวไหนกันมาบ้างคะ คุณลุงคุณป้า”
“ไปหินตาหินยาย วัดหลวงพ่อแดง ท่าเรือ แล้วก็วัดพระใหญ่จ้า”
“เก่งจังเลยนะครับ ลูกน้องผมบางคน มาทำงานที่นี่เป็นสิบปี ยังไปไม่รอบเกาะเลย”
“ไอแพดนี่ เปิดตรงไหนหรอ ลุงจะโทรคุยแบบเห็นหน้ากับลูกน่ะ”
”เป็นไงลูก ทะเลหน้าโรงแรมสวยมั้ย เดี๋ยวพ่อเดินไปให้ดูตรงโน้นนะ”
“สวยมากเลย”
“พรุ่งนี้ พ่อต้องตื่นเช้าๆนะ ต้องไปถึงสนามบินก่อน 7 โมงเช้านะ”
“แน่ใจนะ ดูดีแล้วนะ”
“เสื้อคลุมหายไป 1 ตัวค่ะ ต้องเสียค่าปรับ 500 บาท”
“อ๋อ ลุงเห็นมันเปียก เลยเอาไปตากไว้ที่ระเบียงน่ะ”
“ขอโทษค่ะ เจอแล้ว คนไทยเรียบร้อยนะคะ ใช้แล้วก็ตากหรือพับไว้ ไม่เหมือนฝรั่งจะกองทิ้งที่พื้น”
“ไม่เป็นไร ลุงจะรีบไปสนามบินล่ะ ต้องบินแต่เช้า”
“ทานอาหารเช้าก่อนก็ทันค่ะ จากโรงแรมไปสนามบินใช้เวลา 10 นาทีเองค่ะ”
“ดีนะ ที่สนามบินสมุยบางกอกแอร์เวย์ก็มี อาหารเลี้ยงตอนเช้าเหมือนที่สุวรรณภูมิเลย”
“แม่กินได้นิดเดียวเอง กินมาจากโรงแรมซะเต็มที่ โรงแรมเค้าจัดอาหารเช้าแต่เช้าตรู่เลยนะ เราออกแต่เช้า ยังมีของกินเพียบ แม่เลยมากินข้าวต้มมัดอร่อยๆได้ 2 อันเอง”
“ต้องกลับซะแล้ว อยากอยู่เที่ยวต่อให้ทั่วๆ พ่อใช้เวลาเดินทางมาเกาะสมยนาน 45 ปี เลยทีเดียว”
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น